Karboksyterapia

Karboksyterapia znana też jako terapia dwutlenkiem węgla jest uważana za jedno z przełomowych rozwiązań. Może być stosowana w wielu sytuacjach, coraz częściej decydują się więc na nią pacjenci walczący z łysieniem, ogniskami łuszczycy, cellulitem, efektami starzenia się skóry, nadmierną ilością tkanki tłuszczowej, rozstępami i zwiotczeniami skóry, bliznami pooperacyjnymi oraz tymi, które są pozostałością po trądziku, owrzodzeniem, a nawet opóźnionym gojeniem się ran. Zabieg bazuje na wprowadzeniu pod skórę dwutlenku węgla, co przyczynia się nie tylko do zwiększonego przepływu krwi, ale także składników odżywczych oraz tlenu trafiającego do leczonego obszaru. Zabieg przyczynia się też do poprawy mikrokrążenia, jedną z jego korzyści jest zaś odnowa komórek.

Skóra odpowiada na niego reakcją zapalną, a to z kolei przyczynia się do produkcji większej liczby kolagenu. Co ważne, dwutlenek węgla nie pozostaje w organizmie, ale jest z niego wydalany, nie ma więc mowy o jakimkolwiek zagrożeniu dla zdrowia. Kilka tygodni po jego odbyciu nadchodzi etap polegający na remodelingu skóry, a włókna kolagenowe kurczą się. Dzięki temu skóra staje się bardziej przejrzysta. Na infekcję CO2 wrażliwe są też komórki tłuszczowe, CO2 częściowo zmienia się bowiem w rozpuszczający je kwas węglowy. Zwiększone ukrwienie ma też wpływ na wzmożony drenaż limfatyczny leczonego obszaru, poprawie ulega przy tym zarówno metabolizm, jak i proces wydalania uwolnionego tłuszczu. Liczba komórek tłuszczowych zmniejsza się, a sylwetka staje się bardziej modelowa, wygładza się przy tym cała powierzchnia skóry, dzięki czemu można zapomnieć o problemie cellulitu.

Sam zabieg bazuje na śródskórnym lub podskórnym wstrzykiwaniu odpowiednich dawek dwutlenku węgla. Obszar, który został poddany zabiegowi może być początkowo lekko uwypuklony, objaw ten znika jednak stosunkowo szybko. Przez pewien czas można zmagać się też z niewielkim zaczerwienieniem, zasinieniem i obrzękiem. Sam zabieg uznawany jest za mało bolesny, choć tu wiele do powiedzenia mają indywidualne predyspozycje pacjenta. Każdy powinien jednak pamiętać o tym, że jeszcze przez 4 godziny po jego zakończeniu nie powinien nie tylko zanurzać w wodzie, ale i rozcierać leczonego obszaru. Sam zabieg nie powinien wyłączać nikogo z codziennej aktywności.